De kans is groot dat wanneer je op zoek gaat naar een definitie of omschrijving van het begrip ‘spiritualiteit’, je overstelpt wordt door een veelheid aan, soms ver uit elkaar liggende, omschrijvingen. Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob onderkent de risico’s verbonden aan een poging om een definitieve omschrijving te formuleren. Zij houden het bij volgende ‘werkdefinitie’:
“Spiritualiteit gaat over dat deel van de werkelijkheid dat voor onze zintuigen niet waarneembaar is en voor ons verstand niet verklaarbaar en nauwelijks beredeneerbaar. Het gaat over een dimensie die sommigen bovennatuurlijk noemen, anderen spreken van het mystieke, het heilige of het transcendente. En gelovigen spreken over religie en God.”
Camino en spiritualiteit: het zijn volgens mij 2 kanten van dezelfde medaille. Het is dan ook niet verwonderlijk dat pelgrims ‘spiritualiteit’ zien als één van de 12 waarden die nauw verbonden zijn met de camino. Lees hiervoor de blogs en verhalen over de ervaringen van pelgrims over hun camino. Veelal hangen de beschreven spirituele ervaringen samen met ervaren schoonheid, verwondering, bijzondere ontmoetingen, de weldadige stilte, de verbondenheid met iets dat groter, voller is dan het aardse, de ervaring verbonden te zijn met iets dat groter is dan jezelf. Ervaringen van volheid, van vervulling, zoals het leven zou moeten zijn. Ervaringen die bovendien moeilijk te pakken zijn. Immers, als je ze te pakken hebt, ben je ze ook zo weer kwijt. De ervaring van volheid en tegelijkertijd de ervaring dat je die volheid ook aan het verliezen bent.
Maarten van Roozendaal formuleert het in “Om te janken zo mooi” als volgt:
Dan ben ik Goddank
Dus nog een keer
Gevangen in het moment
Comments are closed.