Van 18 juni a.s. tot en met 24 juni vindt de eerst camino-estafette-run plaats. Tien ploegen van elk 10 teamleden zullen in amper zes dagen de 785 km tussen Roncesvalles en Santiago de Compostela al rennend afleggen over de historische paden van de Camino Francés.

De keuze van de aankomstplaatsen van de zes etappes viel  op resp. Logroño, Burgos, León, Ponferada, Sarria en natuurlijk Santiago de Compostela. Elk ploeglid (10 per team) zal in estafettevorm elke dag 1/10 deel van de dagafstand lopen, hetgeen in de praktijk neerkomt op een gemiddelde van 12 à 13 km per dag per deelnemer. De organisator van dit event, The Olympic Committee Foundation, benadrukt het niet-competitieve karakter van de race. Deelnemers zullen wél uitgedaagd worden op het vlak van teamspirit, kameraadschap, solidariteit en het verleggen van de eigen grenzen. Waarden die volgens de organisator één-op-één stroken met de Olympische gedachte. De run wordt omkaderd met allerhande culturele activiteiten die elke dag plaatsvinden in de aankomstplaats.

Op de Spaanse caminofora is sinds het bekend raken van dit event, een stroom van protest losgebroken. Verontwaardiging, verdriet, boosheid, gekwetstheid en verwondering zijn aan de orde van de dag. Er is zelfs een oproep om de wedstrijd te boycotten want de camino, zo is de teneur, is van Spanje en is van en voor de pelgrim. Voorwaar geen plaats voor dergelijke ‘uitspattingen’.

Ik maak me geen illusies over de kans op slagen van een eventuele poging tot boycot. Zelf ben ik evenmin blij met deze ontwikkeling, maar anderzijds verbaast het mij dat een dergelijk event nu pas het licht ziet. De promotie door de plaatselijke toeristische diensten en middenstand zorgt voor extra inkomen en zet Noord-Spanje steeds nadrukkelijker op de kaart. Mede hierdoor is de Camino Francés al geruime tijd voor velen een uitdagende vrijetijdsbesteding geworden, getuige de jaarlijkse aanwas van het aantal wandelaars en pelgrims met ruim 5%.

Een vertrouwd beeld op de Camino Frances

De Camino Francés is m.i. al langer zijn exclusieve aureool van pelgrimage verloren en is verworden tot een nichebestemming in de toeristische sector. Nogmaals, ik betreur dat maar realiseer me dat dit een haast onontkoombare ontwikkeling is als gevolg van het alsmaar toenemede succes van, in het bijzonder, de Camino Francés. Ongetwijfeld zullen de andere routes volgen.

Aanschuiven voor je compostela in het pelgrimsbureau in Santiago

Jammer voor de pelgrims die in hun poging om er een echte pelgrimstocht van te maken, gehinderd worden door deze drukte. Zij, en ik reken mezelf daar ook toe, moeten om deze hektiek te ontlopen overwegen om nieuwe routes te gaan bewandelen. Waarom niet naar de Via Francigena die nog relatief rustig is en inmiddels een vrij goede infrastructuur kent voor de pelgrim? Of wat te denken van een tocht in het spoor van de middeleeuwse kruisvaarders over de Via Egnatia die de vroegere Romeinse kolonies met elkaar verbond en thans overeenkomt met Albanië, Griekenland, Macedonië en Turkije? Ik begin alvast een beetje te dromen ….

De Via Egnatia