”Het maken van of het opnemen in een groter geheel”, ziedaar de meest eenvoudige definitie van het begrip ‘íntegratie’, de waarde die in de maand augustus centraal staat als één van de 12 representatieve waarden die pelgrims toeschrijven aan de Camino.

Er valt op velerlei vlakken iets te integreren, maar met betrekking tot deze caminowaarde kan integratie toch moeilijk anders begrepen worden dan het opnemen in het grotere geheel van onze samenleving van die groepen die op één of andere manier moeilijker toegang hebben tot de gemeenschap. Al eerder in deze rubriek heb ik de caminogemeenschap een afspiegeling genoemd van onze samenleving. In het verlengde hiervan zal de caminogemeenschap tegen dezelfde integratieproblemen aanlopen als deze die wij in het dagdagelijkse leven ontmoeten. Helaas is in onze samenleving sociale uitsluiting tot op heden nog vaak het lot van bijvoorbeeld mentaal of fysiek andersvaliden, mensen met een delinquentieverleden, verslaafden, om maar enkele groepen te noemen. Gelukkig zien we zowel in de samenleving als in de ‘microsamenleving’ van de camino regelmatig voorbeelden opduiken die wijzen in de richting van sociale integratie.

In deze documentaire (2016) is het antwoord van Patrick op de vraag van diens verlamde vriend Justin om de Camino per rolstoel te doen even vanzelfsprekend als doodgewoon: I’ II Push You. Dat de realisatie van een voornemen niet altijd even vanzelfsprekend is als de intentie kunnen we in deze documentaire, zonder al te veel melodrama, ervaren.

In ons land onderneemt Alba (Oikoten) zogn. onthemingstochten o.a. naar Compostela, met jongeren die ‘slachtoffer’ zijn van sociale uitsluiting.

30 getuigenissen over 30 jaar onthemingstochten met jongeren ‘aan de rand van de samenleving’ in een poging naar her-integratie

Bovenstaande voorbeelden ‘geven de burger moed’, maar dergelijke acties worden toch nog veelal gepercipieerd als een ‘curiosum’, waarmee  meteen ook aangetoond is dat het nog niet vanzelfsprekend is dat deze groepen er gewoon bij horen. Maar liever dat nog, dan een houding van ongepast en neerbuigend medelijden die de sociale integratie nog verder hypothekeert.

Er is bijgevolg werk aan de winkel, want het komt niet vanzelf goed. Niet mogen meedoen in de samenleving is een hardnekkig probleem dat zich manifesteert als een moderne vorm van armoede.