Eerder berichtte ik in deze rubriek over het initiatief van de Spaanse correos om gedurende 12 maanden op zoek te gaan naar de waarden die de camino de Santiago representeren. Elk maand één waarde voor het voetlicht. Nadat in februari ‘de kracht’ als waarde in de schijnwerper stond, is voor de maand maart de keuze gevallen op ‘de vrede’ (la paz).

Het gaat hierbij zowel om de vrede ten opzichte van de ander – het is bekend dat er tussen pelgrims onderweg een hoge mate van betrokkenheid, behulpzaamheid en verdraagzaamheid bestaat – alsook, of juist, om de innerlijke vrede.

Voor de pelgrim die één of meerder camino’s achter de rug heeft zal dat niet vreemd klinken, want het is niet ongewoon onderweg van medepelgrims te vernemen dat een of ander innerlijk conflict of onbeantwoorde levensvraag hen naar de Jacobsweg dreef. Niet om eraan te ontsnappen, maar net om in alle rust hiermee aan de slag te gaan. Juist het onderweg zijn biedt de pelgrim, niet afgeleid door allerhande beslommeringen die zijn reguliere leven  vaak beheersen, de gelegenheid om naar  een antwoord voor zijn vragen op zoek te gaan. Vaak is de uitkomst de verzoening met zichzelf, die op haar beurt tot acceptatie en innerlijke vrede leidt.

Op die manier is stappen op de camino minder een stappen richting Santiago, maar een weg naar het eigen innerlijk. Het onderweg zijn dat op deze wijze minstens zo belangrijk is als het aankomen op de plek die de pelgrim zich als doel heeft gesteld.