Na La Fuerza (de kracht) en La Paz (de vrede) staat in de maand april de waarde ‘La Sensibilidad’ centraal. Meer nog dan de voor de hand liggende vertaling van ‘sensibilidad’ door ‘gevoeligheid’, lijkt mij het Nederlandse woord ‘ontvankelijkheid’  beter aan te geven waar het bij deze waarde om gaat.

Tot nog toe waren aan de orde: de kracht (februari) en de vrede (maart)

Voor vele pelgrims is één van de redenen om op tocht te gaan het gevoel dat de connectie met het eigen ik, de eigen gevoelswereld een beetje verdwenen is. De dagelijkse beslommeringen, de hectiek van het wereld om ons heen, de drukke agenda zowel op het werk als privé, maken het moeilijk om de connectie met de eigen binnenwereld tot stand te brengen.

In één van mijn recente posts ben ik dieper ingegaan op de heilzame werking van het wandelen. Een werking die niet zo zeer veroorzaakt wordt door de fysieke inspanning van het wandelen zelf, maar vooral te maken heeft met de context waarin het stappen of wandelen plaatsvindt.

De magie van de Camino bestaat er o.a. in dat we erin slagen ons weer open te stellen voor de eigen binnenwereld

Kenmerken van deze context zijn o.a.: meerdere dagen achter elkaar stappen, weg uit de eigen vertrouwde leefsituatie, ‘bevrijd’ van de dagelijkse beslommeringen, het leven herleid tot een eenvoudig patroon van stappen – eten – slapen, opgeslorpt worden in een vaak overweldigende natuur en – dit geldt exclusief voor de caminoganger – over wegen die al eeuwen bewandeld werden door mensen die met dezelfde doelen onderweg waren. Over een weg die door de eeuwen heen een magische uitstraling heeft gekregen. De magie van de Camino bestaat erin dat de ontvankelijkheid bevorderd wordt zodat het contact met de eigen persoon en de natuur, onder invloed van de hiervoor geschetste wandelcontext, (weer) mogelijk wordt. Er ontstaat  een connectie met ‘het binnenste binnen’, het mooiste plekje dat er bestaat!