De albergue van Manjarín komt niet voor op de lijst van hoogst gewaardeerde albergues langs de Camino Francés, maar het is wellicht wel de meest bekende albergue aan de Francésroute.  Welke Francéspelgrim kan zich niet, vlak na Cruz de Ferro, onderstaand beeld herinneren?

Bij Manjarín, een kleine enclave gelegen op 1.460 meter, duikt opeens deze kleurrijke albergue op.

In deze Spartaanse albergue is Tomás Martínez hospitaleiro. In 1993 gaf hij gevolg aan de roep van de Tempeliers, liet zijn werk voor wat het was en stelde zich ten dienste van de medemens, helemaal in de geest van de opdracht van de orde van de Tempeliers. Gekleed in een witte tuniek met daarop een rood kruis, laat hij de bel klinken bij het passeren van pelgrims. Zij die er verblijven houden een goede herinnering over aan deze plek waar luxe nochtans ver te zoeken is. Geen warm water, geen douches, geen dranken, geen internet, wel een plek die energie uitstraalt en waar men tot rust kan komen. Meer dan 70.000 pelgrims brachten hier een nacht door, want albergue Manjarín sluit nooit!

Zoals gezegd: deze albergue gelegen op 1.460 meter hoogte, op het ‘dak’ van de camino, sluit nooit!