7 mei 2015: van Arzacq-Arraziguet naar Arthez-de-Béarn.

gîte communal d’Arzacq-Arraziguet

Vandaag sluiten we onze 10-daagse wandeling af en aan het eind van de dag kunnen we vaststellen dat deze etappe qua natuurschoon veruit de mooiste is. Het begint al bij het verlaten van Arzacq waar het pad leidt naar het meer van Arzacq. Een schitterend stukje natuur waarlangs het wandelpad voert op enkele meters van de oever. Ondanks het vroege uur ontmoeten we toch al enkele vissers. Enkelen onder hen hebben zelfs een tentje opgezet en een vuurtje gemaakt om zich te warmen. Even verderop begrijpen we de ware toedracht. Nachtvissen op karper is hier toegestaan en wellicht hebben de vissers in kwestie hier al vissend de nacht doorgebracht.

het prachtige meer van Arzacq

In Louvigny passeren we 4 van de 6 Vlaamse zussen die we gisteren ontmoet hebben in Arzacq. Terwijl deze vier zussen naar hun eindbestemming van vandaag lopen, komen de overige twee vanaf de eindbestemming van vandaag naar de vertrekplaats hier in Louvigny. Straks zal dan één van hen met de wagen richting vertrekplaats rijden om de twee wandelaars op te halen en naar de eindbestemming te voeren. Ingewikkeld? Helemaal niet! Ergens halverwege ontmoeten ze elkaar en genieten ze samen van hun lunch. Bovendien stelt deze werkwijze hen in staat om met een dagrugzak te wandelen, want de overige bagage zit in het busje. Later op de dag komen we effectief de zussen tegen die in tegenovergestelde richting wandelen.

op de achtergrond de besneeuwde toppen van de Pyreneeën

We hebben ons bij het vertrek ingesteld op een lange etappe (29 km) en deze mentale instelling ‘werkt’ volgens Angelique. Tijdens het wandelen worden we regelmatig getrakteerd op schitterende vergezichten en de toppen van de Pyreneeën duiken nu eens links, dan weer rechts van ons op aan de horizon.

Enkele kilometers voor het plaatsje Larreule wordt een bar aangekondigd. Dat is welkom, want het begint al flink op te warmen en we zijn toe aan een korte break. De aangekondigde bar is een gewoon woonhuis langs de weg met een binnenplaats waar een tijdelijk terras is gemaakt. Groot is onze verwondering als we daar Jean-Marc aantreffen. Hij weet te vertellen dat hij na de lange etappe naar Aire-sur-l’Adour volledig stuk zat en de dagen daarna gedwongen was om korte etappes te lopen. Het is een aangenaam weerzien en tot in Pomps, waar we gaan lunchen, is het regelmatig haasje-over tussen ons en Jean-Marc. In Pomps gaan wij op zoek naar een lunchplaats en nemen we voor de 2e maal definitief afscheid. Jean-Marc wil vandaag nog in Maslacq geraken.

Jean-Marc

Na even zoeken vinden we de plaatselijke épicerie. Nou ja, ‘épicerietje‘. We moeten aanbellen om de eigenaar te attenderen op onze aanwezigheid. Een vriendelijke dame op leeftijd maakt open en laat ons binnen. We kopen onze spullen en vragen of we in de winkel die lekker koel is, mogen lunchen. Dat vormt geen probleem. Als we iets nodig hebben kunnen we bellen. Hier heeft de tijd echt stil gestaan, maar wat charmant om hier zo maar tegen aan te lopen. We nemen een flinke rustpauze en vooraleer te vertrekken bestellen we nog een koffie. Op voor de laatste 8 kilometer van vandaag én van onze wandel 10-daagse.

épicerietje

Angelique heeft gelijk. Het is een kwestie van mentale instelling. Ook de laatste 8 kilometer weten we relatief gemakkelijk te verteren. De steile klim langs de openbare weg naar het centrum van Arthez-de-Béarn is vlug vergeten als we de eerste huizen van dit plaatsje passeren en nog net op tijd opmerken dat we onze gîte-boulangerie al even voorbijgelopen zijn. We hadden een bakkerij verwacht, maar die blijkt ca. 600 meter verderop te liggen. Het is wel de bedoeling dat daar ’s morgens het ontbijt gebruikt wordt. We beschikken over een 4-persoonskamer waar behalve wij tweeën nog één vrouwelijke pelgrim slaapt. De souper is voortreffelijk. De royale groentesoep waarin de kool rijkelijk vertegenwoordigd is blijkt een streekgerecht uit de Landes te zijn (Garbure). In plaats van de paëlla, die voor de overige gasten bestemd is, krijgen wij een heerlijke lasagna met zalm geserveerd. Als nagerecht is er een overheerlijke vacherin met frambozen voorzien.

’s anderendaags ontbijten we in de boulangerie

 0-0-0-0-0-0-0-0

 Op 8 mei zijn we met de trein vanuit Orthez naar Biarritz gereisd. Op 9 mei vlogen we naar huis. Er rest ons nog ongeveer 120 km te wandelen tot Saint-Jean-Pied-de-Port. We hebben dus een reden om nog een keer naar Frankrijk af te reizen om de weg van Le Puy ‘af te maken’. Bij leven en welzijn zal dat dit najaar of volgend voorjaar plaatsvinden.

0-0-0-0-0-0-0-0