6 mei 2018: van La Puebla de Arganzón naar Salinillas de Buradón

Ook op zondagmorgen maakte Puebla de Arganzón, gesticht als Nueva Puebla door Alfonso VIII omstreeks 1190, een slaperige indruk. Dat gold eveneens voor ons pension Pili waar bij ons vertrek niemand te bekennen was toen we de voordeur achter ons dichttrokken. Een koele ontvangst, weinig faciliteiten, redelijk net en wat aan de hoge prijs gezien de geboden faciliteiten. Bovendien ligt dit pension aan een drukke verkeersweg net even buiten het dorpje. We waren dan ook zeer verrast dat de plaatselijke bakkerij al om 8.00 uur open was én de mogelijkheid bood om te ontbijten, hetgeen we dan ook deden.

Pelgrimsselfie

Van Puebla de Arganzón naar Haro is ruim 30 km en is in één dag best te doen. Toch bleek achteraf dat dit een zware inspanning zou gevraagd hebben, gezien de hoogtemeters in deze etappe én het warme weer vandaag. Dát was nochtans niet de reden om al tijdens de voorbereiding van deze camino te besluiten om niet tot Haro te stappen, maar 10 km eerder halt te houden in Salinillas de Buradón. We hadden immers ruim de tijd en zo konden we morgen na een korte etappe van een luttele 10 km nog voldoende tijd besteden aan het bezoeken van Haro, de hoofdstad van de wijn in de Riojastreek.

Geen massa’s pelgrims op deze route, integendeel. Introspectie gegarandeerd!

Na enkele kilometers stappen op de verkeersweg boog ons pad weg van de verkeersweg en liepen we een half uur evenwijdig aan de autoweg, slechts gescheiden door een gammele draadomheining. Wat een contrast! Wij, over onverharde weg, genietend van de traagheid onzer voortbeweging en rechts van ons het voortrazende verkeer, wellicht ergens heen om daar later op de dag van weer te keren.

Duidelijk!

Voor we het in de gaten hadden bevonden we ons net even buiten Estavillo bij de grote splitsing van deze camino: rechts naar Miranda de Ebro en zo verder naar Burgos (Ruta Bayona), linksaf naar Haro en zo verder naar Santa Domingo de la Calzada (Camino Vasco del Interior). Zeer duidelijk gesignaleerd.

Ruïne van een oud pelgrimshospitaal

We realiseren ons dat het vandaag ons laatste wandeldag is in Baskenland. We flirten regelmatig met de grens van de Rioja en hebben het idee dat ook het landschap stilaan wijzigt, niet in het minst vanwege enkele wijngaarden die we bij het naderen van Salinillas ontwaren.

De voorlopers van de Rioja?

De laatste kilometers voor Salinillas wegen zwaar: het is warm, het gaat gestaag op en neer en telkens lijkt onze aankomstplaats toch nog iets verder verwijderd te zijn, dan we ingeschat hadden. Het binnenlopen van Salinillas de Buradón was dan weer een feest! We genieten van het schitterend dorpje, vandaag blakend in de avondzon, dat met zijn prominente ligging op een heuvel, in een kleine vallei omringd door andere heuvels, uitkijkt op de vallei van de Ebro. De uitkijktorens en omwalling vormen de stille getuigen van de strategische betekenis die dit plaatsje met nu nog amper 100 inwoners, in de 13e eeuw had. In onze gids lezen we dat destijds dit plaatsje ook om geostrategische redenen van belang was vanwege de aanwezigheid van zout in de bodem.

Toren met toegangsluik: restant van het oude verdedigingsstadje dat Salinillas de Buradón vroeger was

Klik op de pijl LINKS op deze pagina om naar het verslag van de VOLGENDE dag te gaan.