5 mei 2013: van Caldas de Reis naar Padrón

Gisterenavond stond ik, zoals afgesproken met de albergue-eigenaar van Arcade, om half acht bij de kerk van Caldas te wachten op mijn bril. Het was er behoorlijk druk want de kerkdienst was nog aan de gang. Om vijf over half acht komt er een auto traagjes aanrijden en knippert met de lichten. De eigenaar van de albergue van Arcade stapt uit en reikt me een enveloppe aan met daarin mijn bril. Ik probeer hem duidelijk te maken hoe erg ik dit gebaar waardeer, Hij lacht alleen maar en zijn gestiek vertelt dat het geen moeite voor hem was. Ik had niet de tijd en de gelegenheid gehad om bijvoorbeeld een fles wijn te kopen en die als blijk van waardering te schenken. Ik neem daarom mijn portefeuille en reik hem een geldbiljet aan. Wat voor moeite ik ook doe, hij meent het echt, aandringen heeft geen zin. Hij gebaart dat hij moet vertrekken, geeft Angelique spontaan een kus en schudt mij nog eens stevig de hand. Een beetje perplex laat hij ons achter, stapt in zijn auto en vertrekt.

de sympathieke eigenaar van albergue O Lar de Pepa

Een mooie ervaring rijker gaan we op zoek naar een restaurantje voor onze avondkost. We kiezen voor een restaurant dat Belgisch bier afficheert en warempel er is behoorlijke keuze aan Belgische bieren. Het werd een Affligem en een framboise van Mort Subite.  Een Amerikaanse zanger/gitarist, waar we al enkele keren een praatje mee maakten, vraagt of hij mag aanschuiven. Het werd een gezellige avond.

even waan je je weer in België

Ondanks het vele volk en de kleine ruimte in de albergue, hebben we vannacht goed geslapen. Vanmorgen bij ons vertrek waren alle bars en café’s in Caldas nog gesloten. Pas na een kleine vijf kilometer wandelen dook het eerste geopend café op. Het was er beredruk en na een half uur kregen we ons broodje met gebakken ei (we zijn erachter gekomen dat tortilla zonder aardappelen hier tortilla francesa heet). Bij een temperatuur van 23 graden was het vandaag aangenaam wandelen. Er waren vandaag maar twee stroken verharde weg. De eerste bij het verlaten van Caldas en de tweede bij het binnen lopen van Padrón. Daar tussenin mooie bospaden met slechts één helling van betekenis. In feite doorkruisten we vandaag twee riviervalleien, de vallei van de Rio Valga en de vallei van Rio Ulla. De laatste kilometer liep langs de oever van de Sar, het riviertje dat Padrón in tweeën snijdt en de twee oevers met een mooie Romeinse brug verbindt.

te mooi om niet op foto vast te leggen

En dit wandelpad mag er ook zijn!

zonder commentaar

Omdat we vandaag geen trek hadden in een verblijf in een albergue, zochten en vonden we pension Jardin. Schone lakens, frisse zachte handdoeken en ietsje meer privacy. Daar wilden we wel wat meer voor betalen vandaag.

ons onderkomen voor vannacht

Dat Padrón een sterke connectie heeft met de camino blijkt uit o.a. uit de kerk die naar de H. Jacobus genoemd is, de aanwezigheid van de Fuente del Carmen die de aankomst van de sarcofaag van de heilige Jacobus evoceert, het imposante klooster del Carmen dat statig de rivier de Sar overschouwt en tenslotte de aanwezigheid van de Monte Santiaguino, de berg van waarop Jacobus in de eerste eeuw na Christus de boodschap van de bijbel op het Iberisch schiereiland probeerde te verspreiden.

convento del Carmen

entree naar Padrón

Ten slotte is er de legende dat Jacobus na zijn marteldood in Jeruzalem door de medeleerlingen van Jezus in een stenen boot zonder zeil en roer werd gelegd en uiteindelijk via gunstige wind in Galicië terechtkwam, om tenslotte via de rivier de Ulla in Padrón te belanden (el Padrón = grote steen). Het vervolg van het verhaal is dat pas in de 9de eeuw een kluizenaar in een droom geopenbaard krijgt dat deze stenen sarcofaag zich op een heuvel bevindt, zo ’n 20 kilometer ten noorden van Padrón, het huidige Santiago de Compostela.