Andrew Patrick Larkin vertrok op 2 december jl. vanuit León naar Santiago. Voor hem was dat de realisatie van een lang gekoesterde droom. Wat hij wellicht nooit had durven en kunnen dromen is dat hij 10 dagen later, op 12 december dus, als 300.000 ste pelgrim in 2017 in Santiago zou toekomen.

De 22-jarige Andrew Patrick Larkin uit Michigan zal de geschiedenis ingaan als 300.000 ste pelgrim die in 2017 een Compostela kreeg (bron: http://www.elcaminoconcorreos.com)

“De camino de Santiago is een fantastische ervaring”`sprak Andrew enthousiast vlak na zijn historische aankomst in Santiago. Historisch omdat voor het eerst in de geschiedenis van de camino de grens van 300.000 pelgrims in één kalenderjaar werd overschreden. Een record, nadat vorig jaar ook al een historisch record sneuvelde: in 2016 kwamen er 277.854 pelgrims toe in Santiago, nog meer dan in het Jacobusjaar 2010, toen er 272.412 pelgrims aankwamen.

“Ik zal al mijn vrienden aansporen om ook naar Spanje te komen om de camino te beleven ….”

Jaren geleden al getriggerd door (jawel hoor!) de film The Way van Emilio Estévez, besloot deze Amerikaanse pelgrim in de loop van dit jaar van de gelegenheid gebruik te maken, hij studeert chemie in Burgos, zijn plan ten uitvoer te brengen. Simpelweg wandelen, nadenken, mensen ontmoeten en de schitterende landschappen uit de film, die hem zo sterk emotioneel aanspraken, met eigen ogen aanschouwen: dat waren zijn overwegingen op die 2^de december bij zijn start in León.

Behalve de aankomst van de 300.000 ste pelgrim, sneuvelden in 2017 nog meerdere records. Zo werd het aantal van 100.000 pelgrims dit jaar al op 22 juni bereikt en was de Madrileen Angel Herrero Galo begin augustus de 200.000ste pelgrim die in Santiago toekwam. Deze cijfers mogen dan wel enthousiasme opwekken, zij hebben ook een keerzijde. Zij laten zien dat de druk op, met name de camino Francés (te) groot wordt. Zowel de voorzitter van de Xunta van Galicië als de aarstbisschop van Santiago onderstreepten bij de uitreiking van de 300.00ste Compostela, dat er dringend naar alternatieve wegen moet uitgekeken worden om de Francesroute te ontlasten en om de spirit van de camino overeind te houden. Een spirit die mooi gereflecteerd werd in de slotzin van de gelegenheidstoespraak van de aartsbisschop waar in hij stelde: “No llega antes el que va más deprisa, sino el que sabe a dónde va“, hetgeen vrijvertaald erop neerkomt dat ‘niet hij die de meeste haast heeft het eerste aankomt, maar wel hij die weet waar hij naar toe wil’.