30 mei 2015: van Lezama naar Portugalete.

Vandaag ben ik vroeg op pad gegaan. Bilbao ligt er nog rustig bij in de voormiddag, maar dat is slechts schijn. Alles wijst erop dat vandaag een belangrijke dag is voor Baskenland. Athletic de Bilbao speelt vanavond de finale tegen Barcelona. Huizen zijn versierd, vlaggen te vinden op alle mogelijke plaatsen: aan de antennes van de auto’s, in de taxi’s, dames die nonchalant een vlaggetje uit hun tas laten hangen… Hieraan kan zelfs de ‘ oranjegekte’ in haar hoogdagen niet tippen. Later op de dag wordt nog maar eens bevestigd dat het niet alleen de zaak van Bilbao is. Ook in Portugalete is de gekte alom aanwezig, zo niet nog groter. Alle straten kleuren ook hier rood en wit en naarmate de avond nadert, wordt het stadje luidruchtiger en zitten de caféterrassen vol. Kinderen, ook de hele kleintjes in ‘aangepaste’ outfit zijn in grote getale van de partij.

Zelfs dit hondje kan zich niet onttrekken aan de voetbalgekte.

In Bilbao mijn eerste koffie gedronken en daarna op naar Gughenheim. Niet om te bezoeken, ik was er in oktober vorig jaar nog, maar om de verkorte route naar Portugalete aan te vangen langs de oevers van de ría van de Nervion.

Guggenheim ligt er op dit uur nog rustig bij.

De wandeling langs de ría riep tegengestelde ervaringen op: een aangename wandeling de eerste kilometers met mooie vergezichten op de heuvels die de stad als het ware in hun greep houden. Daarna veranderde het ‘landschap’ in een uitgeleefd havengebied met veel leegstand en vervallen gebouwen. Ik was dan ook blij dat ik in Barakaldo de ría kon verlaten, al moest ik ook hier nog eerst de grauwheid van dit industriegebied accepteren. Enkele kilometers verderop liep het pad opnieuw langs de ría en hier kon je niet anders dan goeie zin krijgen: mooi aangelegde groenvoorzieningen met talrijke rustplaatsen, een ontluikende zon en bruisend leven als gevolg van de aanwezigheid van vele joggers, fietsers en ouders met hun kleintjes in de kinderwagen. Na enkele kilometers hield het pad langs de ría op en moest ik de laatste 5 km via een nieuw aangelegde weg, uitsluitend bestemd voor fietsers en voetgangers.

De eerste kilometers langs de oever van de Nervion zijn beslist genietbaar.

Dat ik door voor deze alternatieve route te kiezen het overwegend uit industrieterrein bestaande Sestao ‘rechts’ moest laten liggen vond ik niet erg. In plaats daarvan kreeg ik, na geïnformeerd te hebben of ik nog op de juiste route zat, aangenaam gezelschap van een naar ik schat 70-jarige man. Mijn eerste ‘echte’ conversatie in het Spaans. Mijn tijdelijke wandelgenoot had er, net als ik, behoorlijk schik in. De Baskische onafhankelijkheid, het voetbal, de economische crisis, het probleem van de illegalen, de vroegere Spaanse gastarbeiders in België, koningin Fabiola, het passeerde allemaal de revue. Na enig aandringen van mijn kant was hij bereid om een glaasje met mij te drinken. Toen ik wilde afrekenen, ik had hem tenslotte uitgenodigd, bleek hij al betaald te hebben. Toen hij afscheid nam, was hij zichtbaar een beetje ontroerd. Hij mompelde iets over  zijn vrouw die op hem wachtte en over geld dat hij niet had, maar ook niet belangrijk vond en over een aangenaam uur dat hij zojuist had doorgebracht. Een beetje verrast door zijn plotse vertrek bleef ik achter op het terras. De ontroering kwam even later.

Het was aangenaam verpozen met deze sympathieke inwoner van Portugalete.

In de loop van de late namiddag en avond heb ik het fraaie oude stadsdeel bezocht. Verrassend is hier de aanwezigheid van talrijke rolpaden die het de voetganger gemakkelijk maken om het forse hoogteverschil vanuit het laaggelegen oude centrum naar het nieuwe deel van het stadje te helpen overbruggen. Natuurlijk heb ik ook de beroemde in 1893 gebouwde ijzeren Palaciobrug bezocht.

De beroemde brug die bekend is onder verschillende namen: ‘El Puente de Biscaya’, ‘Puente Colgante de Portugalete’ (hangbrug), ‘Puente Palacio’ (genoemd naar zijn architect). Deze gondelbrug is ook heden ten dage nog altijd een belangrijke oeververbinding tussen Getxo en Portugalete.