2 mei 2015: van Condom naar Lamothe

2 mei 2015: van Condom naar Lamothe.

De ligging van de overnachtingsplaatsen bepaalt voor een groot deel de dagelijkse afstand van de etappes. Een gîte 1 of 2 kilometer dichterbij of verderop zit er meestal niet in. Vaak gaat het om 10 km (of meer) korter of langer. Zo ook vandaag. Ofwel een etappe van ca. 17 km naar Montréal-du-Gers of een etappe van 27 km naar Lamothe. Misschien een beetje overmoedig, maar we kozen toch voor de eindbestemming Lamothe. Dat is ons goed vergaan. De hele dag droog, een bleek zonnetje, een lekkere bries, en een mooi parcours zonder al te veel zware beklimmingen.

we laten Condom achter ons

Onze wandelgids probeerde ons te verleiden om, na het verlaten van Condom een omweg te maken via Larressingle, een bastide die in deze streek het ‘Carcassonne-du-Gers’ wordt genoemd. De voor ons liggende afstand indachtig besloten we deze uitnodiging af te slaan. We stelden ons tevreden met een blik van op afstand op dit vestingsplaatsje.

Rond de middag al arriveerden we in Montréal. Ook dit plaatsje, op de grens van de departementen Lot-et-Garonne en de Landes, staat op Frankrijks lijst van ‘les plus beaux villages de France’. Deze bastide (centraal marktplein met rechthoekig stratenpatroon naar Romeins voorbeeld) dateert al van de 13 e eeuw en was in de middeleeuwen nu eens Frans , dan weer Engels bezit. Het marktpleintje wordt gedomineerd door de goed bewaarde 18e eeuwse mairie en de gotische kerk van St. Philippe en St. Jacques-de-Montréal uit de 13e eeuw. Op dat gezellige pleintje hebben we onze lunch gebruikt in aanwezigheid van twee Nederlandse families, die hun herkomst al duidelijk hadden laten blijken in de épicerie tijdens het doen van onze inkopen voor de lunch.

woonproject bij het binnenkomen van Montréal

Een uurtje vóór onze aankomst in Montréal hadden we een aangename kennismaking met de reïncarnatie van Kazan (onze vorige lieve viervoeter). Opeens stond hij daar, liet zich uitgebreid aanhalen door Angelique en kwam even later aandragen met zijn speeltje. Dat aanhalen hadden we beter niet gedaan, want ondanks mijn ‘ retournez!’ en ‘ arrêtez!’ bleef hij ons volgen. Uiteindelijk, nadat we al een paar keer de rijweg overgestoken hadden bleef hij ter plaatse. Hopelijk is hij goed thuisgekomen.

ook hier gaf hij het nog niet op ons te volgen en wachtte rustig af tot we weer verder gingen

Ook vandaag wandelen we in een landschap van heuvels en valleien, weilanden, bospartijen, druivenvelden en akkers voor meloenteelt. Op de ons omringende heuvels duikt er nu en dan zoals eerder al vermeld, een bastidedorp op. De gîte van vandaag, la Casa d’Elena, ligt zo ’n beetje in de middle of nowhere op een prachtige plek die uitkijkt over een vallei. De uitbating is pas enkele jaren in handen van een jonge dame van Italiaanse afkomst die tot voor enkele jaren de gîte in Condom, waar we afgelopen nacht doorbrachten, uitbaatte. Geheel onverwacht sta je na een korte, maar nijdige klim oog in oog met deze prachtige verblijfplaats.

Vanavond overnacht ook Carl, die we al enkele malen vluchtig ontmoet hebben, in deze gîte. Carl is een 26-jarige Australische jongeman die een maand geleden in England was om de trouwpartij van een vriend bij te wonen en op aanraden van iemand die hij in Parijs toevallig ontmoette, de camino vanuit Le Puy geheel onvoorbereid aanvatte. Hij is ervan overtuigd dat hij, in de 35 dagen die hem nog resten, Santiago kan halen met een gemiddelde van 40 km per dag. Een onmogelijke opdracht, zeker gezien de lamentabele conditie waarin zijn voeten momenteel verkeren: massa’s blaren, zwellingen en verdikkingen, ….. Toch dwingt Carl bewondering af voor de de manier waarop hij zijn ‘problemen’ relativeert.

We hebben ondertussen geleerd dat het verstandig is om elke avond een gîte te reserveren voor de volgende dag. De ovenachtingsmogelijkheden zijn wisselend en de afstanden tussen de verschillende gîtes zijn groot. Voor morgen staat een etappe van ongeveer 23 km op het programma.