Beeld van Evermarus, de Friese edelman die hier rond het jaar 700, op doortocht na zijn terugkeer uit Santiage de Compostela, laaghartig werd vermoord.

De huidige Evermaruskapel, gebouwd in 1784 en opgetrokken in silex en mergelsteen, vervangt de oorspronkelijke houten kapel die hier in de 10e eeuw op het graf van de vermoorde Friese pelgrim Evermarus werd gebouwd.

Op deze ‘heilige’ weide wordt jaarlijks het mysteriespel opgevoerd. Alles staat dan in rep en roer als één pelgrim (tijdelijk) ontsnapt. Met de inzet van vele dorpelingen en enkele tientallen ruiters wordt Hacco, de moordenaar van Evermarus en zijn zeven gezellen, weer voor een jaar ingerekend.

De Jeker, Le Geer in het Frans, hier in de omgeving van Lauw waar hij het Vlaams Gewest binnenkomt en via Tongeren en Kanne (onder het Albertkanaal door) in Maastricht uitmondt in de Maas.

Vóór 1930 was de Jeker een visrijke rivier. Momenteel is de waterkwaliteit slecht, mede door de lozingen van huishoudelijke afvalwater en afvalwater van de hogerop gelegen suikerindustrie in Oreye.

We bevinden ons nog steeds in Haspengouw.

De St. Pieterskerk van Lauw. Straalt de grootsheid uit van een gotische kathedraal en dit in een dorpje met amper 1.000 inwoners.

Waterspuwer of gargouille. Deze sculptuur – vaak een sinistere voorstelling van duivels, monsters of roofvogels – doet dienst als regenwaterafvoer aan het einde van een goot, om te voorkomen dat het regenwater langs de gevel naar beneden stroomt. Waterspuwers worden al sinds de oudheid toegepast, maar worden vaak vooral geassocieerd met de gotiek.

Fijn om even aandacht te krijgen van deze verbaasde koe.

Het is werkelijk genieten op dit mooie en rustige wandelpad langs de Jeker. De Vlaamse Milieumaatschappij herstelde hier de natuurlijke relatie van de rivier met de vallei en legde een gecontroleerd overstromingsgebied aan..

Hier op de grens tussen Vlaanderen en Wallonië. Je wandelt hier Otrange binnen, voorheen Wouteringen en Limburgs gebied, nu een deelgemeente van Oureye en deel uitmakend van Wallonië.

De neoromaanse St. Gertrudiskerk. Vanaf nu worden we geacht ons uit te drukken in de andere landstaal.

En zo blijft de kwaliteit van het water van de Jeker, pardon Le Geer, van slehte kwaliteit.

De vlier (Sambucus nigra). Veel mensen beschouwen hem als weinig meer dan onkruid, en inderdaad, een vlier verspreidt zich erg gemakkelijk, maar je krijgt er zoveel van… Van de vruchten wordt jam, vruchtensap en vlierbessenjenever gemaakt.

De eerste suikerfabrieken werden in Haspengouw opgericht omstreeks 1840 in het spoor van de suikerbietenteelt. Vandaag heeft Oreye de belangrijkste suikerraffinaderij van België.

Sterrenweg! Eronder een sticker van het Vlaams Compostelagenootschap als bewegwijzering. Een hoog ‘Caminogehalte’.

De St. Hubertuskerk in Lens-sur-Geer. De parochie van deze deelgemeente van Oreye dateert van de 8e eeuw.

Een fontein met een bank, zo maar op een kruispunt van enkele landelijke wegen in Lens-sur-Geer. De rimpelingen op het water helpen je om even weg te mijmeren en het lichte gekletter van het water vormt een rustgevend achtergrondgeluid.

We lopen Waremme (Borgworm) binnen. Eén van de 23 Goede Steden van het prinsbisdom Luik. De stad Waremme/Borgworm wordt beschouwd als de hoofdstad van Haspengouw. Het gebied was al grotendeels bewoond sinds het Neolithicum en lag aan de bekende Bavay-Keulen heirweg.

Waremme draagt nog altijd de stempel van de socialistische politicus Edmond Leburton, jarenlang burgemeester, minister en in 1973/1974 premier van België. Vandaar dat Waremme door zijn inwoners, al dan niet smalend, wel eens ‘Leburtown’ genoemd wordt.

De 15e eeuwse neogotische St.Pieterskerk die een 15e eeuwse piëta herbergt.